Zmysły odbierają szereg bodźców z otoczenia. To, co odbierają trafia do mózgu i wywołuje bezsporne odczucia i reakcje. Jeżeli nie ma żadnych zaburzeń w tym procesie, to są one prawidłowe.
Jeżeli już informacje z otoczenia nie są przetwarzane prawidłowo, to stwierdza się, że integracja sensoryczna jest zaburzona.
Dziecko nie reaguje prawidłowo, dziwnie się zachowuje, słabiej rozwija się ruchowo. Może mieć także z tego powodu dylematy z nauką. Niekiedy te nieprawidłowości są nieznaczne i nie wpływają bardzo na rozwój dziecka i jego kontaktowanie się z otoczeniem. Zawsze natomiast polecam nad nimi popracować. Są wyspecjalizowani terapeuci, którzy w tym pomagają. Jednym z nich jest neurologopeda, który zajmuje się zaburzeniami mowy, wynikającymi z uszkodzeń neurologicznych. Zaburzenia integracji sensorycznej mogą się przejawiać na różne sposoby. Będzie to np. nadwrażliwość na dotyk, unikanie światła słonecznego albo wpatrywanie się w słońce, dylematy z utrzymaniem równowagi. Jest to wszystko to, co wskazuje, że zmysły i umysł nie współpracują ze sobą świetnie.
Może się to przejawiać zarówno w nadwrażliwości na jakieś bodźce, jak i zbyt niskiej wrażliwości. Bardzo mocno dostrzega się takie nieprawidłowości u dziecka, które ma autyzm i dobrze dopasowana terapia może pomóc mu w nawiązaniu lepszej komunikacji ze światem. Jednak wręcz u dzieci nie dotkniętych tą chorobą też się pojawia. Jeśli jest coś w ich zachowaniu niepokojącego, to przyczyną może być, że integracja sensoryczna nie funkcjonuje prawidłowo. Niekoniecznie jest to, jak może się wydawać, niegrzeczne zachowanie. Terapia może bardzo pomóc.
Zobacz także: integracja sensoryczna lodz.
